Akcjonariusz, który otrzymał wynagrodzenie za wystawienie weksla in blanco w celu uzyskania przez spółkę kredytu, powinien wykazać je w rocznym zeznaniu i opodatkować według skali.

PROBLEM
Akcjonariusz, prezes spółki, zatrudniony w niej na umowę o pracę, oraz akcjonariusz niezatrudniony otrzymali wynagrodzenie za poręczenie spółce kredytu przeznaczonego na jej działalność obrotową. Poręczenie nastąpiło na podstawie wystawionego weksla in blanco. Czy zapłata będzie stanowiła dla akcjonariuszy dochód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.)? Czy spółka jako płatnik będzie musiała naliczyć i pobrać podatek za podatników (art. 31 ustawy o PIT), czy też podatek będą płacić podatnicy w rocznym rozliczeniu (art. 27 ustawy o PIT)?

ODPOWIEDŹ IZBY
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT odrębnym źródłem przychodów są tzw. inne źródła. Za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności m.in.: kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Użyty przez ustawodawcę zwrot „w szczególności” wskazuje, że katalog ten nie jest zamknięty. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, w którym u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do tego rodzaju źródła należy zaliczyć te wszystkie przychody (korzyści majątkowe), które nie mieszczą się w ściśle określonych kategoriach, wymienionych w pkt 1–8 ust. 1 art. 10 ustawy o PIT.
Zatem w rozpatrywanej sytuacji należy stwierdzić, iż wynagrodzenie wypłacane przez spółkę akcjonariuszowi zatrudnionemu w niej na umowę o pracę oraz akcjonariuszowi niezatrudnionemu, za poręczenie kredytu w postaci podpisania weksla in blanco, stanowić będzie dla obu tych akcjonariuszy przychód z innych źródeł. Co za tym idzie, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 42a ustawy o PIT na spółce będzie ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.
Natomiast stosownie do art. 45 ust. 1 omawianej ustawy osoba, która otrzymała przychód z innych źródeł, ma obowiązek wykazać go w rocznym zeznaniu i obliczyć podatek według progresywnej skali.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 23 maja 2013 r., nr IPTPB1/415-165/13-4/MD

EKSPERT RADZI
Mariusz Aleksandrowicz wspólnik, radca prawny i doradca podatkowy w FKA Furtek Komosa Aleksandrowicz.
To jedna z wielu interpretacji, w których organy podatkowe kwalifikują otrzymane przez podatnika wynagrodzenie za udzielenie poręczenia do podlegających opodatkowaniu przychodów na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT. Wskazuje on na opodatkowanie przychodów z innych źródeł, które są doprecyzowywane w art. 21 ust. 1 tej ustawy. Artykuł ten zawiera otwarty katalog przychodów, co potwierdza stwierdzenie, że za przychody te „uważa się w szczególności” przychody wymienione w tym przepisie. W praktyce organy podatkowe i sądy uznają, że przysporzenia definitywne, powodujące wystąpienie realnych korzyści majątkowych, które nie są wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 omawianej ustawy, powinny być zaliczone do źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 9, nawet jeżeli ich charakter odbiega od wymienionych w art. 21 ust. 1. Stosując to założenie, należy zaliczyć wynagrodzenie za poręczenie do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. W związku z tym przychód z tego tytułu powinien być wykazany w zeznaniu podatkowym przez osobę, która go otrzymała i opodatkowany według skali podatkowej. Na spółce dokonującej wypłaty ciążyć zaś będzie obowiązek wystawienia informacji PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy o PIT. Wątpliwości budzi treść interpretacji, w której dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, w sytuacji gdy wnioskodawca wskazywał, iż nie będzie na nim, jako płatniku, ciążył obowiązek potrącenia podatku od wypłacanego wynagrodzenia. W uzasadnieniu interpretacji organ bowiem zajął takie samo stanowisko.

Źródło: Dziennik Gazeta Prawna