Kiedy wydatki na imprezę sportową mogą być kosztem firmy

W mojej firmie ścierają się trzy poglądy:
1. całość kosztów zakwalifikować do kosztów ogólnych działalności;
2. całość kosztów zakwalifikować jako imprezy integracyjne (trzeba przyznać, że jest to ważny element tych mistrzostw);
3. całość kosztów (z ekstrapłatnymi hotelami) zakwalifikować do kosztów działalności socjalnej jako imprezy sportowe (co prowadzi do obciążenia pracowników kosztami podatkowymi i częściową odpłatnością za imprezy).
Który jest prawidłowy? Może jeszcze inny, np. że jest to reklama firmy? pyta czytelnik.
Zależnie od okoliczności każdy ze wskazanych poglądów może być uzasadniony.
Sposób podatkowego rozpoznawania kosztów, w tym związanych z organizacją opisanych rozgrywek sportowych, reguluje art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Takie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów jedynie wtedy, gdy zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i koszty te nie zostały bezpośrednio wyłączone w ustawie (np. koszty reprezentacji podatnika).

Kiedy koszt, a kiedy nie

Przyjmuje się, że wydatki o charakterze integracyjnym i reklamowym mogą się wiązać z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, podczas gdy wszelkie wydatki związane z reprezentacją przedsiębiorcy należałoby wyłączyć z kosztów.
Niestety, orzecznictwo potwierdza, że niejednokrotnie to samo działanie spełnia wymogi stawiane działaniom reklamowym i reprezentacyjnym (zob. wyrok Wojewdzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 kwietnia 2007 r., III SA/Wa 2644/06).
Nie oznacza to jednocześnie, że podejmowanym działaniom należałoby wtedy przypisać cechy wyłącznie reklamowe, wyłącznie reprezentacyjne bądź wyłącznie integracyjne. WSA w Rzeszowie zauważył, że nie uzasadnia tego nawet posiadanie faktur zbiorczych, bez specyfikacji poszczególnych wydatków (wyrok z 22 lutego 2008 r., I SA/ Rz 654/08).
Właśnie takie podejście powoduje, że stanowiska przedsiębiorców są tak różnorodne.

Reklama lub integracja...

Reklamowy charakter mają wydatki na ulotki, plakaty, banery, plansze, elementy reklamy przestrzennej, reklamę w prasie, radiu i telewizji. W ocenie WSA w Warszawie reklamowy charakter mają również wydatki związane z zakupem odzieży oznakowanej logo w sposób wykluczający używanie jej na potrzeby osobiste, wykorzystywanej przez pracowników oraz inne osoby w trakcie pielgrzymek, zawodów sportowych lub innych imprez masowych (wyrok z 5 września 2008 r., III SA/Wa 623/08).
Z kolei do wydatków na organizację imprez integracyjnych należeć mogą co do zasady koszty usług (np. multimedialnych, rozrywkowych, artystycznych, transportowych, utrzymania czystości, przygotowania terenu, udostępnienia energii elektrycznej, medycznych, ochrony, wynajmu ogrodzenia, dekoracji, organizacji wystawy), materiałów do dekoracji oraz nagród dla uczestników organizowanych konkurencji. Wydatki takie można zaliczyć do ogólnych kosztów działalności.

...czy reprezentacja

Jednocześnie należy z tych kategorii wyłączyć wydatki o charakterze reprezentacyjnym, tzn. wiążące się z wystawnością i okazałością zgodną ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. Najczęściej zalicza się do nich koszty imprez artystycznych (koncertów lub pokazów) organizowanych przy okazji uroczystości.
Warto jednak pamiętać, że pojęcie reprezentacji dotyczyć może kontaktów podatnika w stosunkach z podmiotami zewnętrznymi, dlatego wydatki na imprezy organizowane wyłącznie dla pracowników powinny (w racjonalnym zakresie) być traktowane jako koszty uzyskania przychodów.

Działalność socjalna

Na temat finansowania działalności integracyjnej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 23 października 2008 r. (II PK 74/08).
Wskazał w nim, że uczestnictwo w imprezach integracyjnych nie musi być uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej (kryteria socjalne odnoszą się jedynie do ulgowych świadczeń i usług, a nie całości działalności socjalnej). W efekcie uznanie, że wydatki na imprezy sportowe są wydatkami o charakterze socjalnymi, byłoby również uprawnione.
Autorka jest doradcą podatkowym w kancelarii FKA Furtek Komosa Aleksandrowicz

Specialisation:
Source
Rzeczpospolita