Przedsiębiorcą w przejściowych trudnościach finansowych - zgodnie z powyższą ustawą - jest ten, u którego m.in. wystąpił spadek obrotów nie mniej niż 25 proc. w ciągu kolejnych 3 miesięcy po 1 lipca 2008 w porównaniu z okresem wcześniejszym. Nie zalega z zapłatą podatków, składek ZUS, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych i wobec którego nie zachodzą przesłanki upadłości. Ponadto, po 1 lutego 2009r. nie otrzymał pomocy publicznej na tworzenie miejsc pracy dla bezrobotnych, chyba że od dnia wydania decyzji minęło 12 miesięcy. W stosunku do tego przedsiębiorcy ustawa przewiduje elastyczne rozwiązania w zakresie spraw pracowniczych, a także m.in. wsparcie finansowe z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, a także dofinansowanie ze środków Funduszu Pracy studiów podyplomowych i stypendiów.
Przedsiębiorca nie będzie mógł wypowiedzieć umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika w okresach pobierania powyższych świadczeń oraz w okresach bezpośrednio po nich przypadających.
Jeżeli chodzi natomiast o zniesienie ograniczenia w zatrudnianiu pracownika na czas określony ustawa objęła jednak swoim działaniem nie tylko przedsiębiorców dotkniętych recesją, ale również wszystkich przedsiębiorców w rozumieniu art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Ta zmiana, wprowadzona ustawą na kolejne dwa lata (dokładnie do 31 grudnia 2011 r.), przewiduje zawieszenie postanowień art. 251 k.p. Zgodnie z tym przepisem zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy na czas nieokreślony, jeżeli strony poprzednio dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa pomiędzy rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca. Omawiana ustawa przewiduje że okres zatrudnienia na podstawie umowy terminowej, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie kolejnych umów terminowych pomiędzy tymi samymi stronami nie będzie mógł przekraczać 24 miesięcy. Kolejną umową o pracę na czas określony byłaby umowa zawarta przed upływem trzech miesięcy od rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej terminowej umowy o pracę.  Zatem przez okres 24 miesięcy będziemy mieli do czynienia z terminowym zatrudnieniem bez względu na liczbę umów na czas określony zawartą w tym okresie bez automatycznego przekształcenia trzeciej umowy w umowę bezterminową. Teraz liczony będzie łączny czas przepracowany na umowie na czas określony – dopiero jeśli ten okres przekroczy 24 miesiące, to umowy na czas określony przekształcą się w umowy na czas nieokreślony.
Należy jednak zwrócić uwagę, iż zgodnie z ustawą do umów na czas określony trwających w dniu wejścia w życie ustawy antykryzysowej nie będzie się już stosować zasady kodeksowej, lecz nowe przepisy antykryzysowe. Jeżeli poprzednio zawarto dwie umowy terminowe, to trzecia umowa terminowa zawarta po wejściu w życie ustawy nie przekształci się automatycznie w bezterminową, ale pozostanie umową na czas określony. Dopiero do umów zawartych na czas określony trwających 1 stycznia 2012 r. stosować się będzie ponownie postanowienia art. 251  k.p.
Omawiana ustawa opublikowana została w Dzienniku Ustaw nr 125, poz. 1035. Ustawa będzie obowiązywać do 31 grudnia 20011r.